Zıt Anlam Sıcak kucucuk bir odada yanan şömine ateşinin kenarında oturmus idi.Etrafta olagınca sessizlik vardı.Bir tek şömineden çıkan ateş kıvılcımlarının sesi geliyordu.Dusunuyordu...Acaba ben nereye varcacağım bu borçlarla.Elının tersıye Masanın ustundekileri bir kaç darbeyle yere serdi...Başını iki eli arasına koydu.Dusunuyordu...Çıldıracak gibiydi.Yatagına uzandı...Düşün düşün offfff olmuyor.Onceden dusundugunu yapmak zorunda kalabilirdi.O an zaten bulanımdaydı.-Ben olursem ya çocuklar,ya karım...ve tanrım:(...Gozunden iki damla gozyası indi...Uzgundu.Ve herzaman oyleydi.Bunları dusunurken.Dısardan bir ses geldi. -Roketler!!! ... Ve sonunda olmemın bır sebebı olcak dedi Kendı Kendıne.Bırden bıre dısarı atıldı .Evet roketler vardı.Bunlar saldırı amaçlı roketlerdi.Herkes bir yana kaçıyordu.Ustelik gece karanlıgı ve zifiriydi.Onun bunları dusunecek vakti yoktu.Bir an once olmeliydi...Yolun ortasında...Dizlerinin onune coktu...Isyan etti.bagırdı..Avazı çıktıgı kadar bagırdı.Bu bir insanın gelebileceği en son noktaydı.Roketlerden Bırının ustune geldıgını hıssetdi..Uzaktaydı.Elını yuzune,basını asfalt'ın uzerıne koydu..İçinden şahadet getirdi...Elindeki telefonla Karısına hızlı bir şekilde mesaj çekti...Gonderdı.Hala olmedımmı dıyordu kendı kendıne..Gozunu açtı bambaşka bir yerdeydi...Aman yarabbi.Bir hücredeydi.Garipten sesler geliyordu.İnsanların anlamadıgı bir dil oldugu kesindi..Hucrede bir de pencere vardı.Hemen atıldı.Gozlerı yerınden cıkacak gıbıydı.Anlıyordu artık herşeyi o roketlerin tek sebebi vardı -insan dışı yaratıklar-UZAYLILAR.Istılaya baslamıslardı dunyayı..Cep telefonuna baktı.Şarj gostergesinde tek bir çubuk kalmıstı.Karısını aradı...Açmıyordu telefonu belliki oda burdaydı.Hücre duvarına kostu.Heyyyy heyyy die bagırdı.Kımse yoktu.Halâ o sesler vardı...Hucre bombus idi.Bizimle ne yapacaklar die kendi kendine sordu....Bunları düşünürken hücre duvarı açıldı..Heyşeyini bırakip hiç görmediği oğluna koşuyormus gibi,hücre den çıkmaya çalıştı.Kapı açılmıstı.Gidemiyordu.Kafasını bir şeye çarptı.Görünmeyen bir duvar.Bir cam gibiydi elleriyle hissebiliyordu.Belliki bir kalkan vardı..Bekledi bekledi bekledi...Kolundaki saate bakti gece 2'yi bulmustu...Tekrar denemek amacıyla gorunmeyen cismi tekmelemeye basladi.Burdann çıkmak istiyordu.Ve oda ne kapı açıldı...Onune inanılmaz parıltıda bir yaratık çıktı.Ona yaratık demek Haksızlık olurdu.Çok güzeldi...Melek gibiydi...ışık saçıyordu.Fakat aklına takılan bir şey vardı..Ben çıktıysam yan hücredeki adam nie çıkamıyor hala...???Sessizlik ortami hala kendini koruyordu..Fakat hala diğer sesler vardi..Işık saçan varlık belliki sadece ona gelmişti.O seçilmiş bir adamdı...Ona 2 çift laf soyledi.-Dünya'nın sana ihtiyacı var...Git onları kurtar.-Bu laflar onun kafasını inanılmaz derecede karıstırdı..Kafa die bişi yoktu.:S...Kalmamıstı..Bunları bırakıp Karsısındakine odaklanmasi gerekiyordu...Odaklanmaya çalıştı.O şey artık neyse yavaş bir şekilde gözlerinin önunden kayboldu.Yerde bir alet vardı... Kaldırdı baktı...Bir çeşit silah ve zır.Üstelik hiç Şarjör ve mermisi Yok...Aldı..Kullanmaya çalıştı.Hücre'ye girdi.Zırhı Giydi.Silah'ı aldı..Hücre penceresinden Atıs denemesi yapmak istiyordu.Boylece sesi fazla gelmeyecek idi.İlk atısını yapmaya çalıştı.Dugme yok.Atıs yapmak için hiç bir tuş yoktu-Aaaaa yeter lan...Die sayıklandı...Zırhında Kabloya bağlı bir de Miğfer vardı..Miğferi taktı.Hersey bambaska bir açıdan gorunuyordu.Yavas yavas çözmeye çalışıyordu.-Evet başarıyorum dedi.Kendi kendine ve çözmüştü...Odaklanma yolu ile çalışıyordu..Taktıgı zırh çalıştı ve silahta öyle.Silahın cephane sorunu olmadıgı için bu işi bitirebilirim dedi kendi kendine...Çalışan zırh ışık verdi..Miğferi takdıgında gorduklerine inanamadı.Miğfer onu anlatıyor gibiydi. Miğferde: zırh göstergesi..Silah durumu...Odaklanma yüzdesi gibi birden fazla bilgi yazıyordu...-Sizi lanet olası pislikler.diyerek harekata başadı.Hücreden çıktı.Onunde sağdan-soldan girişli koridorlar vardı.Sağ tipi bir koridordan tam girecektiki radar'da bir varlık tespit edildi.yazısını gördü.Hemen dönerek koridora girdi.Koridora girdi karsisindaki düşman ona ses çıkarmadan gözle görülmeyecek bir hızla ona dogru yaklasiyordu. düşmana odaklandı.Miğfer sayesinde bile onu zor görüyordu.... Odaklandı.Ates etti.Ewt vurdu.düşman yerde.İlerledi.Zırhın bir özelliğini keşfetti.Bir tuş sayesinde birden fazla seçenek görerek,seçeneklerden görünmezlik,maximum güç,maximum hız gibi bir çok seçeneklerden istediğini seçebiliyordu.fakat kısıtlı bir süre için alınabiliyordu.Görünmezlik aldı.Devam etti.Bir kapı gördü.Kapıdaki düşmanları görünce irkildi.Ama devam etti.Görünmez oldugu için aldırmadı.Fakat bir şey farkettiki en kötü yani bu olsa gerek.Her vucut kası yorulusunda kullanım süresi azalıyordu.düşmanların yanına yaklastı.Aman yarabbi...Bunlarda ne?dedi kendi kendine.Oda ne görünmezlik bitti.Düşmanlara görünüyordu.Düşman bir hareket yapmadan o boğazına atıldı.Düşmanın tekinde dokununca hemen öldü.İşim kolay dedi kendi kendine Diğer düşmanı silahıyla ikiye böldü.Amaaaa bi dakika,unutttugu bir şey vardı.O koskoca bir mekikteydi.İçinde hiç kamera yokmuydu peki???Düşmanlar gormustu...Oda bunu farketti fakat artık hersey için zaman geçti.Devam etmek zorunda kaldı.Kapıda şifre istiyordu.Belliki mekikte dunyada olmayan bir teknoloji kullanıyordu.Fakat o en iyi hackerlerden oldugu için.Şifreyi kırmaya çalıştı.Bu bambaska bir sistem idi.Ama o bir Türktü.Kim ona bu konuda meydan okuyabilirdi...!!!. Şifreyi kırdı.Kapı açıldı. "Lanet olsun" Dedi..Kapı açıldıgında karsısında gördükleri karsısında en büyük şaşkınlıgını yaşadı.Karsısındaki düşmanları görünce kapıyı geri kapatmak istedi.Fakat vakti yoktu.Çok fazlalarla hepsi saldırıya hazır bekliyordu.Önderleri onlardan bir adım öndeydi.Bir ses duydu onlardan...Bunu anlamadığı için umursamadı.10 sn gibi bir süre birbirlerine bakakaldılar.Maximum hizi seçerek kaçmak istiyordu.Aklına bir fikir geldi.Onlarla konusmaya calisti.El hareketleri yaparken o tuşa bastı.Ewwwwt.!Başardı.Seçti.Geri kaçtı orduya emir verilmiş olmalı ki,orduda Onu takip ediyordu...Offff benden bu kadar dedi...içinde son bir umut vardı.Silahını dogrulttu...Onlara karsi roket attiğini hayal etti.Gerçekleşti...Hepsi öldü,başardım.Diyorduki önderleri hala ayaktaydi.Sinirlendi maximum gücü seçti..Zırhındaki gösterge alarm veriyordu.Zırhını yere atti..Bos bi yerde kendi gücüyle savaşması gerektiğine inandı.Düşmanın üzerine koştu.Oda ne düşman arkasında.Üzerine koştu tekrar.Bu sefer sağında.Boyle olmayacakdedi.Dünya'da yaptiği gibi dizlerinin önüne çöktü bağırdı....Düşman halâ saldırıya hazır bekliyor onu izliyordu.O hala bagırıyordu.Düşman öldü...Ve gözlerini açtı...Gene ayni sözlerle hala ölmedimmi dedi.Belliki düşmanlar sesten etkileniyor... Buda bütün koridorlara Simiiiittttttt die bağırarak girdi...Düşmanı öldürdüğü yerde bekledi bekledi...Nefes aldi...Tekrar siiimiiiittt dedi...Bu sefer çok yoruldu...Belliki bunlar boyle olmeyecek dedi...Eline,(şans işte)köşedeki megafonu aldı...Bagırdı...Beklediği oldu.Sesi kısıldı..simittt.simittt..Diyordu.Geriye kalan düşman olay yerine gitti...Etrafını sardı...Ne yapacağını şaşırdı.Son bir hamle ile kendini Dünya'ya feda etmek istiyordu...Kısılmıs sesiyle imkansizi basardi...Mekik sarsilacak şekilde bağırdı...Ve orada hayatini yitirdi.Mekani cennet olsun:( Tabi mekik sarsildi.Düşmeye basladı...Dünya'ya dogru ilerliyordu...Koskoca mekik'te düşman biter mi???Bitmez çok zor biter...Mekik Türkiye semalarına indi..Çorum üstünde sarsılarak uçuyordu...Tabi mekik' çoruma düşerse komedi olur..Mekik hayadayken...Çorumlular başlıo küfretmeye....Ve bu arada mekik yerden 100 metre bir yüksekte sabitlenmeyi basardi...İnsanlar arasında konusmalar artti -La goruyonmu millati.Taqnaloje çoğğ galişmiş..vay.. (sansür) -la in aşşağa (sansür) koydugum. -Necippp la antenleri var lan bunların... -mahmut abi Yozgatlılar mekikte Uzaylılar kendilerini toparlamaya calisti... Mekikten aşağa ateş ediyorlardı.Adam'ın karısına isabet etti.Kursunlardan biri.Adam basladi küfretmeye ana avrat düz gitmek şartıyla...Uzaylılar ve çorumlular arasında olaganca büyük bir çatışma çıktı..Adamlar sapantla uzaylilari vuruyordular..Boyle olmayacağ la -dediler... Karakola haber vermeye karar verdiler...Karakola uzaylilar basti.Uzarisi verildi..Türk ordusu.Jetlerle tanklarla geldi...Bunlara gerek yoktu.Aslında.Herkes yüksek sesle bağırsa çözülecekti... Mahmut abi atıldi...Beylerrr hadi Tey tey tey hobaaaa...haydaaaaa.....Davul zurna çalıyordu.Millet halay çekiyordu.Uzaylilar anlamsiz bir şekilde.Onlara bakliyorlardı..Uzaylilar kendilerinden habersiz.Ellerini kafasına götürdüler antenlerini çıkardılar.Yukardan aşağıya atladılar...Onlara dusman gozuyle bakıyordular.(çorumlulara).Onlarda bir his uyandı.Omuzları aşağı iniyordu..kafalarını sallamaya başladılar...Muzikten etkilenmiş olmalılar..Şaşırtıcı bir şey vardı.Yuksek sesten etkilenmiyorlardı.Müzik ve seslere ayak uyduruyorlardı.Belliki çorum havasından:D... Ve uzaylilar mekiği boşalttı.Türk ordusu hala ordaydı..Mekik boşaldıktan sonra Uzaylilar mekikte aldıkları yoklamayı tekrar aldilar...Herkes tamamdi...Sonra Türk ordusu Mekiği silahlar yardımıyla indirdi.Ve mekik ortada kalktı.Uzaylilar halaya dalmışlar..Düğün için uzaylilar bir süre sonra;Necip abinin kizi sidikli Naciyenin kınasını yaktı...Orduda dayanamadı çalan zurna davula Türk ordusuda uzayli ve çorumluların halaylarına eşlik etti....Mutlu mesut yaşadılar... Gökmen Filiz 8-A 1866 Zihni küçük ilk öğretim okulu Saygilar BENİ SEVENİ BENDE SEVERİM... Bana 1 adım gelene ben 10 adım giderim.... Oy verirken hakkıyla oy verin...............

En son **_-TuRkIsH_PoWeR-_** tarafından Çarş. Ara. 31, 2008 3:03 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 2 kere değiştirildi